een zelfgeschreven stuk over één van mijn favoriete kunstenaars
ik heb het stuk regelrecht uit mijn scriptie overgenomen
de scriptie heb ik geschreven toen ik op de kunstacademie zat
daarin moest ik meerdere kunstenaars bespreken
terwijl de rest van de scriptie
over mijn eigen werk ging
ik ben al heel lang fan van yoshitomo nara
mijn lievelingsboek heb ik nu van de bieb geleend
die met de schetsen
Nobody knows / Yoshitomo Nara Drawings
dit boek is heel moeilijk te krijgen
liever had ik mijn eigen versie thuis op de plank liggen
maar gelukkig kon ik hem lenen van
de bibliotheek in Amsterdam
via mijn eigen bibliotheek dan he?
hier is mijn zelfgeschreven stuk
ik heb wel wat kleine dingen veranderd
want 10 jaar geleden
schreef ik best wel gekke dingen op
Hij is één van mijn favoriete
illustratoren/kunstenaars.
Het was best moeilijk om informatie over deze man
te vinden, omdat alles wat ik over hem kon vinden in het engels geschreven is
waardoor ik verplicht was om alles voor mezelf te vertalen.
Hieronder volgt een beschrijving over wie de kunstenaar is en wat hij
doet.
Yoshitomo Nara (geboren in 1959 in Hirosaki, Japan) is één van de
invloedrijkste kunstenaars van de jaren ’90.
Zijn tekeningen,
schilderijen, boeken en beeldhouwwerk van gestileerde kinderen en
dieren in tekenfilmstijl roepen een herinnering op aan de kinderjaren en zijn
zowel droevig als vrolijk.
De handelsmerken in het werk van Yoshitomo Nara zijn vooral kinderen en honden.
Zijn werk varieert van cartoonachtige tekeningen, bestaande uit jongens
en meisjes met een rond gezicht en grote ogen, konijntjes, katjes en honden die
zijn geïnspireerd op Mangastripboeken, tot levensgrote pastelkleurige
sculpturen van karakters die op verwanten lijken van ‘Hello Kitty’ en ‘My
Melody’.
Yoshitomo Nara is uniek in de eigentijdse
kunstscène met zijn typische vrolijke en kwetsbare figuren met een duistere
ondertoon. Ondanks hun snoeperige kleuren zijn de afgebeelde
figuren van Nara verre van onschuldig. Dan weer lijken zij verlegen,
kwetsbaar, schattig en liefdevol, dan weer kwaadwillig,
gewelddadig, agressief en dreigend. Veel van zijn dieren hebben een gemene
uitdrukking en één van de afgebeelde meisjes draagt zelfs een mes.
Opstand is het basisprincipe van de kunst van Yoshitomo Nara.
De kunstenaar groeide op in een landelijke omgeving waar hij onbezorgd
kon zijn, maar hij heeft later ook gewoond in grote steden als Tokyo, Keulen en Los
Angeles. Zo slingert zijn werk ook tussen twee tegenovergestelde polen. Zijn
schilderijen, tekeningen en beeldhouwwerk tonen een dromerige spanning tussen
agressiviteit en melancholie.
Nara beschrijft zichzelf als een pop art kunstenaar, sterk beïnvloed door
rock, punk, Japanse Manga- strips, de
ordelijke structuur van de Japanse maatschappij en de gelukkige herinneringen
van zijn kinderjaren.
Zijn werk is opvallend in de gecontroleerde
maatschappij van Japan met zijn stijve taal en sociale structuren omdat hij
kinderen afbeeldt als agressieve en gewelddadige wezens.
Nara’s creaties plaatsen een wezenlijk verschil op de voorgrond tussen
Westelijke en Japanse ideeën over de kinderjaren:
In tegenstelling tot Japan beeldt het Westen kinderen over het algemeen
af als engelachtige en maagdelijke wezens wonend in een zuivere wereld die niet
is aangetast door de kwaden van de volwassenheid.
Maar zoals de denkers van Sigmunt Freud tot Melanie Klein en Michel
Foucault al hebben beschreven, is die visie van de kinderjaren een volwassen
fantasie:
Ook kinderen zijn seksuele wezens, en vaak (aangezien zij zich nog niet
de sociale regels en taboes eigen hebben gemaakt), overtreft hun capaciteit
voor vernietiging en agressie ruimschoots die van volwassenen.
De Japanse cultuur erkent graag de donkere kant
van kinderjaren: In Mangastripboeken, als ook in videospellen en tekenfilms
wordt bij jongens en meisjes vaak de nadruk gelegd op hun seksualiteit,
gewelddadigheid en agressiviteit.
De 'manga' of stripboeken zijn in
Japan razend populair, zowel bij jong als oud. Wekelijks verschijnt er een
enorm aantal en één daarvan heeft een oplage van 4 miljoen stuks (dus elke week
weer opnieuw). Men ziet in de treinen en metro's forenzen vaak deze manga's
lezen.
Maar niet al het werk van Nara gaat over kinderen:
Hij heeft ook veel van zijn werk geweid aan het
onderzoek naar de betekenis van traditionele Japanse iconografie op een
tijdstip waarop het leven in Tokyo meer lijkt op dat van New York, dan op de
vervagende wereld van geisha’s and samurai’s.
Nara is vooral geïnteresseerd in het verwijzen en
bewerken van de iconografie van ukiyo-e drukken, de beroemde
houtsneden uit de Edoperiod die geishas, kabuki acteurs en demonen
afschilderen.
Ukiyo-e staat voor ' beelden van
de drijvende wereld ', en zoals de naam impliceert, schilderen zij de wereld
van plezier en vermaak af binnen de Japanse steden in de zeventiende en achttiende eeuw.
Hoewel kunstenaars zoals Utamaro en Sharaku vooral
veel werk maakten met een erotische lading, zal de moderne kijker (vooral als
deze geen japanner is) neigen om de seksuele connotaties te missen en het
interpreteren als goede voorbeelden van hoge kunst.
In zijn verwijzingen naar ukiyo-e afdrukken,
plaatst Nara moderne voorwerpen in de originele werken:
In het werk van Utamaro’s The Fancy-Free Type
(1792-3), verschijnt een geisha met een blootgestelde borst, terwijl ze een
teken draagt met de tekst ‘No fun’.
In zijn vertolking van Sharaku’s ‘De Acteur Ichikawa als Takemura Sadanoshin’ (1794-5)
beeld hij de Kabuki acteurs af met een punkkapsel en oorringen.
Hoewel een Westelijke kijker dit zou kunnen
beoordelen als ongepaste acties, heeft Nara slechts de thema's benadrukt die er
al reeds waren in de originelen.
Zoals hij toont, waren ook de Oude Meesters geïnteresseerd
in strijdige subculturen.
“From the expanding watchtower of my
frontal lobe,
My thoughts race beyond the dream
mountains to the wide-open wilderness,
Where a wafer moon gently melts.
In the midst of the milk-white fog,
A dog spins around and around.
Boarding a plane on the pier of my
heart,
A transfusion line flies off,
Sightseeing its way towards that dog.
If the gathered past becomes the
present,
Then perhaps the fragment of the
imploding now that is the dog,
Is me, is you, as well “
(Translated
from the Japanese by Charles Worthen)
Yoshitomo
Nara (2001) in: B. Corà, M. Haito, en S. Namioka (red.) Senritsumirai. Futuro Anteriore. Arte attuale dal giappone. Prato: Gli
Ori, p.106
Bronnen:
Sweatyfrog.com
(2002-2003) Yoshitomo Nara. URL: http://www.sweatyfrog.com/nara.html (februari
2005)
http://www.uchiyama.nl/ngmanga.html
Jansen,
G. (2002) ‘Yoshitomo Nara’, in: U. Grosenick & B. Riemschneider (red.) Art Now. 137 Artists at the Rise of the New
millennium. Cologne
en Berlijn: Taschen, p. 324
Gallo, R. (2003) ' Yoshitomo Nara ', in: Williams, G. (rood) Room 3. Londen: Phaiden, p. 240
Mijn mening over het werk van Yoshitomo Nara
In het werk van Yoshitomo Nara ben ik vooral
geïnteresseerd in zijn tekeningen en schetsen. In zijn schilderijen en sculpturen vind ik zijn stijl te
gecontroleerd en het beeld te gestileerd.
Maar wanneer hij tekent hanteert hij een losse
lijnvoering en zijn vormentaal lijkt op dat van een kind. Net als
kindertekeningen heeft zijn werk een open karakter en een vrije omgang met het
materiaal. Ik vind zijn sculpturen niet altijd even mooi, onder andere
omdat hij vaak meerdere gelijke figuren in een ruimte plaats, dan wel in
verschillende kleuren. Dit doet mij denken aan massaproduktie. Het komt bovendien
dwangmatig op mij over om elk beeld exact aan elkaar gelijk te krijgen zonder
open te staan voor een nieuwe vorm. Dit heeft daarom geen vrij karakter zoals
zijn tekeningen dat hebben.
De tegenstellingen in al zijn werk vind ik wel
heel bijzonder. Als ik zijn tekeningen en schilderijen in het kader van het
kinderboek plaats, dan zou ik kunnen zeggen dat illustratoren nog heel wat van
de beelden van deze kunstenaar kunnen leren. Naar mijn mening worden personages
in kinderboeken vaak veel te lief afgebeeld met een te onschuldig karakter. Bij
Yoshitomo Nara is het bij nadere beschouwing juist schijnbare onschuld.
De dromerige spanning tussen agressiviteit en
melancholie in het werk van Yoshitomo Nara, zoals eerder beschreven is heel
toepasbaar voor het kinderboek.
Zelf zou ik dat ook graag in mijn verhalen terug
willen zien, al zou ik het dan wel een beetje kruiden met humor om het
toegankelijk te maken voor de doelgroep; kinderen.
k bye
ʕ •ᴥ• ʔ
ILLUSTRATIE AAN HET BEGIN (meisje)
EN AAN HET EIND (gezichtje)
EN AAN HET EIND (gezichtje)
(marijke van den berg)
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥ ♥
♥ ♥ ♥
♥ ♥
♥
⋮
⋮
⋱ ⋮
⋰
⋯
❤
⋯
⋰ ⋮ ⋱
XOXO (¨`·.·´¨) arijke ¤´¨)
`·.¸.·´
¸.·´ ¸.·*´¨)
( ¸.·´ ¸.·´ ¸.·*´¨)
( ¸.·´ ¸.·´
www.mtwvdb.nl
(¸..··¤~•.¸¸.•´¯`•.♥ .•´¯`•.¸¸.• ♪♫•
MTW (¨`·.·´¨)
VDB `·.¸(¨`·.·´¨)
`·.¸.·´
